Over mij

Geboren op 18 januari 1972 in de West-Buurtstraat te Moordrecht.

Moordrecht is de moeite waard!

Centraal gelegen in het groene hart van de randstad is de gemeente Moordrecht een ideale plek om te wonen. Op een steenworp afstand van steden als Gouda en Rotterdam vindt u in Moordrecht een aantrekkelijke woonomgeving met veel groen en natuurschoon.
Vanzelfsprekend heeft Moordrecht, als dorp met ca. 8000 inwoners, uitstekende faciliteiten op het gebied van basisonderwijs, winkels, recreatieve voorzieningen en sportaccommodaties. Kortom een actieve gemeente met dorpskarakter, waar het fijn wonen is!

Het laagste punt van Nederland ligt in de polders tussen Moordrecht en Nieuwerkerk a/d IJssel.Mijn lagere school in Moordrecht was de Beatrixschool en daarna naar de Havo (RSG) in Gouda. Na de Havo wilde ik een technische opleiding volgen. Zodoende kwam ik op het Crabeth College (MTS) terecht, waar ik als studierichting electronica had gekozen.

Ik wilde altijd al in het leger. Eerst als vlieger bij de luchtmacht, echter hier kwam ik niet door de zeer strenge keuring heen. In de periode dat ik klaar was met de MTS, kwam de luchtmobiele brigade in beeld. Voor meer informatie over de luchtmobiele brigade, kijk eens op deze website.Dit was een brigade in oprichting en klonk als iets voor mij. De algemene opleiding vond plaats in Schaarsbergen en was behoorlijk zwaar. Veel lopen, weinig slapen en veel oefeningen. Met als resultaat dat er een groot aantal uitvallers was. Degenen die het wel volhielden kregen na deze periode de rode baret uitgereikt. De functiegerichte opleiding vond voor mij plaats in Gilze-Rijen. Hier werd ik opgeleid tot Geneeskundig Verzorger (hospik).

Nadat ik deze opleiding had afgesloten werd ik geplaatst in Assen op de Johan-Willem Friso kazerne. Hier werd ik geplaatst bij de Bataljons Hulppost (BHP) als assistent van de Bataljons-arts.
Na enige tijd werd bekend dat wij naar Bosnie zouden worden uitgezonden. Srebrenica was de enclave waar we zouden worden gestationeerd.
Het verhaal rond de val van Srebrenica is bij eenieder reeds bekend. Zoniet, lees onderstaand verhaal.

Srebrenica
Om de wapenstilstand tussen Serviërs en Kroaten te controleren en humanitaire hulp in voormalig Joegoslavië te bieden, wordt in januari 1992 UNPROFOR (United Nations Protection Forces) opgericht. Wanneer de burgeroorlog naar Bosnië overslaat, breiden de blauwhelmen van UNPROFOR hun activiteiten uit naar deze deelrepubliek. Op 16 april 1993 wordt na aandringen van de Franse VN-generaal Philippe Morillon de Bosnische moslim-enclave Srebrenica officieeël uitgeroepen tot Safe Area. Een eerste contingent blauwhelmen, Canadezen, biedt bescherming. In januari 1995 aanvaardt Overste Thom Karremans het bevel over Dutchbat 3 dat de veiligheid van de inwoners van Srebrenica moet garanderen. Internationaal escaleert de oorlog in voormalig Joegoslavië wanneer honderden VN-waarnemers door Bosnische Serviërs gegijzeld worden en aan strategische doelen, zoals munitie-opslagplaatsen, bruggen en kazernes, worden vastgeketend. Dit was het Bosnisch-Servische antwoord op de NAVO bombardementen van 25 mei 1995 die werden uitgevoerd omdat de Serviërs afspraken over beschietingen op Safe Areas niet nakwamen. Onderhandelingen ontzenuwen de gijzelingscrisis, maar de dreiging is geenszins voorbij. Op 6 juli moet het uitgeputte en lichtbewapende Dutchbat afgelost worden, maar geen enkel land biedt zich aan. Ondertussen woeden er zware gevechten tussen moslims en Bosnische Serviërs rond de enclave. Karremans vraagt herhaaldelijk om luchtsteun om de enclave en Dutchbat te beschermen. Tevergeefs. De gevechten gaan door. Vluchtelingen stromen naar het midden van de enclave. De VN staat geen vergelding door de blauwhelmen toe. Karremans herhaalt zijn roep om luchtaanvallen. Op 11 juli 1995 nemen Bosnisch-Servische troepen de enclave in. Duizenden vluchtelingen zoeken een veilig heenkomen op de VN-‘compound’ in Potocari. Bosnisch-Servische bussen komen de vluchtelingen halen om ze naar Tuzla te brengen. Mannen worden van de vrouwen gescheiden. Dutchbat onderhandelt over de evacuatie van het eigen personeel. Op 22 juli komen de Nederlandse blauwhelmen behouden aan in Zagreb. Het vermoorden van 7500 moslimmannen uit Srebrenica door de Bosnische Serviërs loopt dan op zijn eind.
Voor het officiele NIOD rapport kan je terecht op de site van het NIOD. (ik ben trouwens degene op de foto met het camouflage T-shirt)

Na het Srebrenica avontuur had ik het wel gezien bij Defensie en besloot terug de burgermaatschappij in te gaan. Een extra reden was dat ik tijdens mijn opleiding in Schaarsbergen Anneke had leren kennen en graag wat meer thuis bij haar wilde zijn.
Zodoende ben ik via uitzendwerk in de data- en telecommunicatie terecht gekomen.

(zie voor meer info mijn C.V. maar hieronder een korte samenvatting:)

Begonnen bij O.W.S. en na een paar jaar naar Data-Power overgestapt samen met een aantal ex-werknemers van O.W.S. die een eigen bedrijf waren opgestart. Helaas ging Data-Power na een aantal jaren bijna failliet en was genoodzaakt om alle werknemers te ontslaan. Zodoende terecht gekomen bij Getronics wat later overging in Koning & Hartman. Hier heb ik twee jaar met plezier gewerkt maar heb ontslag moeten nemen omdat ik graag drie maanden op reis wilde naar Australië. Dit konden zij mij niet geven en zodoende besloten om dan maar ontslag te nemen.

In april 2006 vertrokken met Anneke voor drie maanden naar Australië waar we met een camper hebben rondgetrokken. ( zie ons blog )
De eerste 8 weken met een camper langs de oostkust getrokken van Melbourne tot Cairns. Daar met een binnenlandse vlucht naar Alice Springs gevlogen om een week lang met een kleine groep een tour te maken naar Uluru en omgeving. Hier vandaan wederom een binnenlandse vlucht genomen. Deze keer naar Darwin. In Darwin hebben we een 4WD bushcamper gehuurd en zijn de twee nationale parken, Kakadu en Litchfield ingetrokken. Uiteindelijk zijn we weer in Darwin terug gekomen en daarvandaan weer naar Nederland terug gevlogen

In juli 2006 dus weer terug in Nederland is Anneke weer begonnen bij haar oude werkgever Nationale-Nederlanden en ging ik op zoek naar een nieuwe baan. Deze vrij snel gevonden bij Bumicom in Den Haag. Waar ik eind augustus ben begonnen als service engineer. Bumicom was voor mij een bekend bedrijf aangezien zij en Koning & Hartman veelal dezelfde klanten hebben.